راهکارهای حرفه‌ای مدیران مالی ایران در مواجهه با فعال‌سازی مکانیسم ماشه

فعال‌سازی مکانیسم ماشه، به عنوان یکی از پیچیده‌ترین ابزارهای حقوقی و اقتصادی اعمال تحریم‌های بین‌المللی، فضایی سرشار از ریسک، عدم قطعیت و چالش برای فعالیت بنگاه‌های ایرانی ایجاد می‌کند. در چنین شرایطی، مدیران مالی آگاه با اتکا به تحلیل کارشناسی، مدیریت ریسک پیشرفته و بهره‌گیری از تجارب بین‌المللی، نقش محوری در حفظ پایداری مالی و استمرار فعالیت‌های تجاری ایفا می‌نمایند. در ادامه، به اصلی‌ترین راهبردهای پیشنهادی برای مدیریت مؤثر ریسک‌ها و بحران‌های ناشی از مکانیسم ماشه پرداخته می‌شود:

۱. تنوع‌بخشی به زنجیره‌های تأمین مالی و تجاری

مدیران مالی بایستی با شناسایی و توسعه کانال‌های جایگزین تجاری و مالی، وابستگی مستقیم به نظام بانکی غرب را کاهش دهند. این رویکرد شامل استفاده از کشورهایی با روابط بانکی کمتر نظارت‌شده، بهره‌گیری از شبکه شرکت‌های واسط و تنظیم قراردادهای چندجانبه می‌شود تا شوک‌های ناشی از محدودیت‌های ناگهانی را به حداقل برساند.

۲. استفاده استراتژیک از ارزهای جایگزین و مکانیسم‌های مالی نوین

با توجه به ریسک مراودات دلاری و یورویی، انتقال فعالیت‌های ارزی به سمت ارزهای منطقه‌ای (یوان، روبل، لیر، درهم و غیره) و فعال‌سازی ابزارهای تهاتر، سوآپ و رمزارزها، می‌تواند تا حد ممکن مسیر انتقال وجوه و خرید مواد اولیه را باز نگه دارد. لازم است تمامی این تراکنش‌ها با تحلیل ریسک کامل و مشاوره حقوقی همراه گردد.

۳. افزایش انعطاف قراردادهای بین‌المللی و لحاظ بندهای فورس ماژور

در کلیه قراردادهای خارجی، باید بندهای محافظتی نظیر فورس ماژور، تعلیق تعهدات در شرایط تحریمی و امکان بازنگری مفاد بر اساس تغییر شرایط بین‌المللی به دقت گنجانده شود و در مذاکرات، پیش‌بینی مواجهه با قطع همکاری طرفین غربی مورد توجه قرار گیرد.

۴. حفظ و انتقال دارایی‌های استراتژیک به نهادهای مطمئن‌تر

جابه‌جایی دارایی‌ها از بانک‌ها و مؤسسات پرریسک به دارایی‌های ثابت، طلا، سهام بین‌المللی امن یا حساب‌های بانکی در کشورهای با ریسک پایین‌تر، نقش مهمی در صیانت از سرمایه و نقدینگی شرکت دارد. این انتقال باید ضمن رعایت ملاحظات بین‌المللی و قوانین داخلی انجام پذیرد.

۵. ایجاد و استفاده از ساختارهای حقوقی و شرکتی چندلایه

مدیران مالی می‌توانند با تعریف ساختارهای پیچیده‌تر حقوقی و سرمایه‌گذاری—مانند تاسیس شرکت‌های شِل (Shell)، هولدینگ‌های خارجه و بهره‌گیری از خدمات موسسات حقوقی بین‌المللی—امکان انجام مراودات مالی و تجاری را علی‌رغم محدودیت‌های تحریم‌ها حفظ نمایند. این راهکارها نیازمند توجه ویژه به شفافیت داخلی و سوابق مالی است.

۶. مدیریت جامع ریسک، مستندسازی دقیق و پایش مستمر فضای تحریمی

حسابداران و مدیران مالی حرفه‌ای باید تمامی تراکنش‌ها و تصمیمات مالی را با شفافیت ثبت و مستند نمایند تا در مواقع لزوم، امکان دفاع حقوقی در برابر نهادهای داخلی و خارجی وجود داشته باشد. همزمان، پایش دائمی تغییرات رگولاتوری و دریافت هشدارهای زودهنگام از مشاوران معتبر، بخش جدایی‌ناپذیر مدیریت ریسک محسوب می‌شود.

۷. افزایش سطح همکاری و هم‌افزایی با مشاوران حقوقی بین‌المللی و داخلی

در فضای پیچیده تحریم‌ها، حضور فعال مشاوران حقوقی و کارشناسان خبره تجارت بین‌الملل حیاتی است. این همکاری‌ها موجب شناسایی به‌موقع فرصت‌ها و تهدیدها و تسریع در اتخاذ واکنش‌های مناسب می‌شود.

۸. سرمایه‌گذاری بر فناوری‌های نوین و هوشمندسازی مالی

بررسی ظرفیت‌های فناوری‌های نوین (مانند سامانه‌های پرداخت غیربانکی، رمزارزها و بلاک‌چین)، می‌تواند به عنوان راه‌حل‌های تکمیلی در حفظ تعاملات بین‌المللی، مورد استفاده قرار گیرد. به‌کارگیری این فناوری‌ها با رعایت ملاحظات قانونی و کنترل‌های امنیتی، بخشی از رویکرد تطبیق با اقتصاد جهانی تحریم‌محور است.

جمع‌بندی:

مدیریت مالی پیشرو و حرفه‌ای، نیازمند اتخاذ رویکرد فعال، آینده‌نگرانه و جامع در مواجهه با شرایط فوق‌العاده تحریمی است. با برنامه‌ریزی هدفمند، مدیریت ریسک علمی و ارتقاء سطح هم‌افزایی تیم‌های مالی، شرکت‌های ایرانی می‌توانند علاوه بر کاهش اثرات مخرب مکانیسم ماشه، فرصتی برای بازمهندسی مدل کسب‌وکار و توسعه مقاومت‌پذیری اقتصادی خود فراهم آورند.